Dreymandi

2 maart 2018 - Reykjavík, IJsland

Vandaag was een gekke dag ik was weer alleen en voor het eerst sinds mijn avontuur was ik eenzaam, voelde ik me een vreemden ik weet wel dat het normaal is dit soort momenten maar ik wou dat ik het kon overslaan. Zeker omdat vandaag een prachtige dag was de wereld staat op zijn kop en zo ook de seizoenen, hier in IJsland was het van het weekend 7 graden en alle sneeuw is vrijwel gesmolten in Nederland is het nu erg koud met hier en daar wat sneeuw en ijs... Vandaag scheen de zon toen ik wakker werd, dat was rond half 9.  

nog geen 7 uur geleden was Pim hier nog hij is vannacht vertrokken want zijn vlucht ging om 6 uur. Maar ik was in een andere wereld ik was nog in mijn droom van afgelopen dagen... Ik wou daar nog eventjes blijven en niet wakker worden het kon me dan ook vrij weinig schelen dat de zon scheen terwijl dat echt wel een happening was... DE ZON! Scheen gewoon al zo vroeg.. Het voorjaar is voelbaar maar vandaag was het voor mij allemaal even standaard ik keek met een wat lege blik naar de wereld.. terwijl ik normaal gesproken elke dag geniet en weer opkijk van de mooie dingen in dit land. Zag ik vandaag de niet zo mooie dingen van dit land... overal om me heen lag rotzooi, afval van mensen. Nu het prachtige witte landschap verdwenen is komen de lelijke dingen naar boven. Het is echt een puinzooi en ik snap niet zo goed waarom... Vandaag ging ik weer terug naar stage en daar had ik wel zin in er was dus wel iets leuks aan deze dag en ik heb ook lekker gewerkt vandaag. Maar toch bevind ik me in een andere bubbel dan dat ik gewend ben van mezelf.. Ik wil nog even in mijn droom blijven daarom ga ik terug naar het begin. 

Maandag 26 februari was het dan eindelijk zover! Mijn vriend zou voor een korte week langskomen hier in IJsland en ik keek er zo erg naar uit ik wou hem zo graag laten zien waarom ik naar dit land wou, hoe ik het beleef en ik was nieuwsgierig naar zijn belevingen hier. Al komt die meer voor mij naar hier dan daadwerkelijk het land.. zijn vlucht had vertraging en ik zou hem op komen halen in Keflavik Airport. Keflavik is ongeveer 40 minuten met de bus en een prachtige bus reis waar je een goeie indruk krijgt van de lava velden. Ik was moe en zat een beetje gaar in de bus maar ik wou naar buiten kijken dus heb ik niet geslapen. Toen ik bijna bij Keflavik was begon het kei hard te regenen en te waaien, het is hier al een paar dagen slecht weer.  Bij het vliegveld moest ik nog wel even wachten totdat Pim er echt was... Op het scherm kon ik zijn vlucht volgen er stond dat die om 15.27 zou landen de minuten leken wel erg lang te duren en toen het eindelijk 15.27 was stond er nog steeds niet dat het vliegtuig geland was! Ik stond daar een beetje zenuwachtig op en neer te trippelen toen ik weer op het bord keek en zag dat het vliegtuig geland was! Nog een paar minuten en ik kon Pim weer zien!  

Hij zou blijven tot donderdag, vrijdag om 6 uur in de morgen gaat die weer terug..Maar voor nu wil ik daar nog niet aan denken. Hij is echt hier bij mij.... de dagen vlogen dan ook voorbij ik heb hem de werkplaats laten zien en ik ben samen met hem en Beggi lava gaan zoeken. We zijn naar een gebied gereden waar je rode lava kunt vinden. Ik moest me eigenlijk focussen op het vinden van lava maar ik had alleen maar oog voor het landschap, het landschap wat er nu kompleet anders uitziet nu de sneeuw weg is.. Een week geleden voelden het nog alsof ik op de maan was, nu voelden het alsof ik in een droom achtig landschap was aangekomen.. Pim en ik hebben wel 100derde kilometers gelopen voor mijn gevoel ik heb hem Reykjavik laten zien, de stad maar ook de natuur. We zijn nog bij een openlucht museum geweest we waren de enige bezoekers wat ik heerlijk vond en zo hebben we een beetje een stukje van de geschiedenis van Reykjavik geproefd. Donderdag hebben we een auto gehuurd ik kon eindelijk zonder afhankelijk te zijn van een bus zelf het land verkennen. We reden langs de voet van Esja zo door west IJsland en het was heerlijk, het was prachtig weer de zon scheen het was super helder en de lucht was gewoon blauw! Niet zo blauw als ik het altijd omschrijf maar blauw als in geen wolkje te zien... We hebben prachtige natuur gezien van Lava velden tot vulkanen, ijsblokken tot sprookjes achtige plekken waarvan ik zeker weet dat de Trollen er nog steeds wonen.  Dit was mijn droom het was gek dat Pim hier opeens was en ook gek dat die zo snel weer weg ging... ik zat samen met hem in een droom achtige wereld. We zijn nog lekker duur uit eten geweest en ik heb sinds 2 maanden tijd weer een biertje gedronken (: Nu is het vrijdag avond en ik ben sinds een uurtje thuis van stage het is stil en ik ben weer alleen met Puffin het zal weer even wennen zijn maar ik vind mijn magische plekje in dit land wel weer terug.. voor nu ga ik lekker een avondje slechte series kijken en breien.... 

Foto’s

2 Reacties

  1. Arduina:
    3 maart 2018
    het afwisselend samen-zijn en dan weer alleen-zijn... ik begrijp je goed.... t is terug wennen, en verlangen naar het volgend samen-zijn... koester de herinneringen van het samen-zijn, maar koester ook de ruimte van het alleen-zijn... liefs xxx
  2. Sjoerdtje de vries:
    3 maart 2018
    Dreymandi is een mooie naam... zo fijn x je dat Pim je in IJsland heeft gegroet !! Wat maak je prachtige sieraden !! En door jouw ogen komen er onvergetelijke landschappen binnen!!!! Wat een moed om naar dit land te gaan!! Koss!!!!!!!!❤️